Η Μεγάλη Ληστεία

10 χρόνια μετά…

 

Στις φυλακές υπάρχουν ομάδες που επιβάλλονται σε άλλες μικρότερες ομάδες και πάντα μια ομάδα έχει τον έλεγχο, παραχωρώντας κανόνες, ρόλους, παράνομες εμπορικές δραστηριότητες και άλλες δοσοληψίες σε επιμέρους μικρότερες ομάδες, εξασφαλίζοντας έτσι μια κάποια περίοδο ηρεμίας, προνομίων και κερδών της κυρίαρχης ομάδας εξουσίας των φυλακών.Κάτι αντίστοιχο γίνεται και με τις εκλογικές διαδικασίες σε κάποιες χώρες της υφηλίου.

 

Στις πρόσφατες εκλογές του 2019 στην Ελλάδα η διαχειριστική ομάδα της φυλακής -χρέους που επέβαλε εξωθεσμικά η Ε.Ε. πριν από δέκα χρόνια απώλεσε την εμπιστοσύνη των καταχρεωμένων κατοίκων, της μεγάλης ληστείας που διαπράχθηκε πριν από το 2009, με διαφορά 9-10 ποσοστιαίες μονάδες υπό το βάρος του αποτελέσματος των εκλογών που είχε προηγηθεί για την ομάδα εκλογής διοικητικής διαχείρισης και ελέγχου, διευθυντή, υποδιευθυντή, προέδρου και γραμματέα των φυλακών-χρέους της Ε.Ε. γνωρίζοντας μια ταπεινωτική ήττα πάνω από δέκα μονάδες.

Κατά την προσφιλή μέθοδό της η διαχειριστική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να κάνει γρήγορα εκλογές, ελπίζοντας ότι θα επαναληφθεί το ικανοποιητικό αποτέλεσμα του Σεπτεμβρίου του 2015, αλλά κέρδισε μόνο μερικές μονάδες παραπάνω, γνωρίζοντας μια μεγάλη εκλογική ήττα και φέρνοντας και πάλι την ομάδα διαχείρισης στη φυλακή-χρέους τη ΝΟΥΔΟΥ.

Μια ομάδα διαχείρισης φιλική προς την ομάδα ΣΥΡΙΖΑ, καθότι προέρχονται και οι δύο ομάδες από την ίδια μήτρα των άλλοτε ισχυρών αυτοδύναμων ομάδων κυβερνητικής διαχείρισης των 27  κρατών της Ε.Ε. πριν δημιουργηθούν οι φυλακές -χρέους.

Δυο αυτοδύναμες διαχειριστικές ομάδες που βύθισαν το πάλαι ποτέ Βαλκανικό βασίλειο «ελέω θεού» και νυν Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία «ελέω ιεραρχών», σε μια πρωτοφανή υποδούλωση και φυλακή- χρέους για πολλές δεκαετίες.

Ωστόσο, ελπίζει ο καταχρεωμένος ελληνικός λαός στο έλεος των δύο ομάδων διαχείρισης. Αυτό το επιβεβαιώνουν και οι ιεράρχες του ελλαδικού θρησκευτικού δόγματος, της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι οποίοι τους έχουν απαλλάξει απ΄όλες τις αμαρτίες και τους ορκίζουν πάλι, δίνοντας νέο όρκο ότι απ΄εδώ και πέρα θα φυλάσσουν τους νόμους και το δημόσιο συμφέρον της Ελλάδας και δεν θα καταληστεύσουν ποτέ κανένα.

Όρκο που δεν τον τήρησαν ούτε τις προηγούμενες φορές που τον έδωσαν στους ίδιους ιεράρχες, με αποτέλεσμα να υποδουλώσουν τη χώρα τους, με σωρεία σκανδάλων και χρεών όπου γης και απλήρωτων μετοχών και ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, οδηγώντας τους Έλληνες στη φυλακή-χρέους και καταναγκαστικών έργων για 100 και πλέον χρόνια.

Τρεις μέρες ξόδεψαν για να πάρει η νέα ομάδα διαχείρισης ψήφο εμπιστοσύνης, παίζοντας μια χιλιοπαιγμένη κωμωδία με πρωταγωνιστικό ρόλο αυτή τη φορά τη ΝΟΥΔΟΥ που εξήγγειλε μέτρα και απαλλαγές, υποσχόμενοι ότι  οι καταχρεωμένοι Έλληνες, μέχρι το λαιμό, θα περνούν καλύτερα στη φυλακή-χρέους από δώθε και πέρα.

Θα τρώνε περισσότερα ζυμαρικά, μ΄ένα γλυκό εξτρά κάθε εβδομάδα, θα τους εξασφαλίσει γήπεδο για τένις, νέο πάρκο περιπάτου, 3 μέρες διακοπές για όσους φυλακισμένους της φυλακής-χρέους θα δουλεύουν 14 ώρες το εικοσιτετράωρο και ένα βασιλικό πάρκο ενός  βασιλιά για να βλέπουν και να αναπολούν τα περασμένα μεγαλεία τους.

Συμπερασματικά για τη Μεγάλη Ληστεία στην Ελλάδα θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για μια ιδιότυπη χώρα των Βαλκανίων, Δεσποτικού τύπου, πολλών θεών, πολλών ιεραρχών και πολλών αγίων που η λέξη Δημοκρατία και το περιεχόμενό της δεν το καταλαβαίνουν οι κάτοικοί της, εξ αυτού και οι άλλοι εταίροι της Ε.Ε μετά τη μεγάλη ληστεία την συμπεριφέρονται με απαξιωτικό και αλαζονικό τρόπο.

Στις πρόσφατες εκλογές το 80% των σημερινών καταχρεωμένων κατοίκων της ψήφισαν ΝΟΔΟΥ και ΣΥΡΙΖΑ, εκείνους που τους οδήγησαν στη φυλακή-χρέους, αυτούς που τους φόρτωσαν το τεράστιο χρέος όλων των εποχών, εισπράττοντας την ανυποληψία όλου του κόσμου και το μεγαλύτερο δάνειο, εκβιαζόμενοι για  τους όρους από τους εταίρους της, περιμένοντας ότι τα σπασμένα θα τα πληρώσει η ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

Πρόκειται για ένα κατάστημα με την επωνυμία ΑΝΑΠΤΥΞΗ που οι δυο ομάδες διαχείρισης το έχουν ανοίξει στο μυαλό τους και το λανσάρουν στους καταχρεωμένους Έλληνες σε κάθε εκλογές, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι ένα κατάστημα-κράτος που ξοδεύει για τη συντήρησή του (μισθοί-διατροφή) και για να αποπληρώσει το κόστος των δανείων της που είναι πολύ μεγαλύτερο από τα έσοδα που εισπράττει δεν κάνει τίποτα άλλο από το να μεγαλώνει μήνα, μήνα και χρόνο, χρόνο το τεράστιο χρέος του.

Και οι κάθε είδους δανειστές περιμένουν να αρπάξουν όποια περιουσία έχει απομείνει σ’ αυτή τη χώρα που απ΄ότι φαίνεται από το εκλογικό αποτέλεσμα το 80% των καταχρεωμένων κατοίκων λίγο τους νοιάζει εκτός αν μέσα στη φυλακή- χρέους περνούν καλύτερα και κερδίζουν περισσότερα απ΄ότι αν ήταν έξω.

Εκτός αν προσδοκούν ότι θα ξαναληστεύσουν με άλλα δανεικά και αγύριστα τη διεθνή κοινότητα και τους κουτόφραγκους,  με τις δυο ομάδες διαχείρισης που διαθέτουν, καθώς βγήκαν πάλι στις αγορές και δανείζονται από το διεθνές τραπεζικό σύστημα, και πανηγυρίζουν κιόλας, πράγμα που είναι φανερό ότι στο τέλος θα χάσουν και τα βρακιά τους που φοράνε.

Για όσους δεν γνωρίζουν τα γεγονότα, η κατ΄ οίκον φυλακή-χρέους και άλλοι περιοριστικοί όροι επιβλήθηκαν στον ελληνικό λαό από τη μη πληρωμή των χρεών των κυβερνήσεων τους,  σε τράπεζες, πολίτες και άλλους φορείς, διάγοντας με τα δανεικά και αγύριστα πλουσιοπάροχο και σπάταλο βίο και φυγαδεύοντας πολλοί κλεπταποδόχοι τα κλοπιμαία τους σε αδιαφανείς εταιρίες και τράπεζες του εξωτερικού.

Στην τηλεοπτική σειρά La Casa de Papel, οι πρωταγωνιστές της Τέλειας Ληστείας του Νομισματοκοπείου, με άλλο πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο τη γλύτωσαν, το ίδιο και στην ελληνική εκδοχή, οι πρωταγωνιστές της Μεγάλης Ληστείας τη γλύτωσαν, αλλά έπιασαν όσους τους βοήθησαν, τον ελληνικό λαό, που τους εξέλεξε.

Και για να μη στείλουν τον ελληνικό λαό σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, όπως πρότειναν μερικοί εταίροι της Ε.Ε. τους υποχρέωσαν, τους καταδίκασαν στην πραγματικότητα σε κατ΄ οίκον περιορισμό, δίνοντας αναφορά, εμφανιζόμενοι κάθε μήνα σε μια επιτροπή “καλής συμπεριφοράς”, με το όνομα ΤΡΟΙΚΑ, μ΄ένα βραχιολάκι στο χέρι μη τυχόν και το σκάσουν στις Σεϊχέλες, όπως είχε προτείνει ένας από τους εταίρους, αλλά δεν εισακούστηκε, δουλεύοντας σαν δούλοι για 100 και πλέον χρόνια και κατάσχοντάς τους πολλά ακίνητα και άλλα κινητά περιουσιακά στοιχεία.

Και όπως γίνεται σ΄όλες τις ληστείες, όταν πιάνουν όσους τους βοήθησαν, οι πρωταγωνιστές ρίχνουν το φταίξιμο ο ένας στον άλλον και αλληλοκατηγορούνται μεταξύ τους, για το ποιος έφταιξε περισσότερο, για το ποιος πήρε τη μεγαλύτερη λεία, για το ποιο κορόιδο θα αποπληρώσει τα περισσότερα, για το ποιος θα παραμείνει στη φυλακή λιγότερο και ποιος  θα τη γλυτώσει.

Δέκα χρόνια τώρα αλληλοκατηγορούνται οι δυο διαχειριστικές ομάδες  της φυλακής-χρέους, προσπαθώντας οι πιο έξυπνοι να τη σκαπουλάρουν και τα σπασμένα να τα πληρώσουν άλλοι, πανηγυρίζοντας ότι τώρα η «επιτροπή καλής συμπεριφοράς», η ΤΡΟΙΚΑ θα τους κάνει έλεγχο στους 6 μήνες.

Οι εκλογές στην Ελλάδα για αυτό το σκοπό γίνονται, για το ποιος θα τη σκαπουλάρει πρώτος, ποιος κορόιδο θα αποπληρώσει το χρέος και ποιος θα περάσει καλύτερα, έχοντας περισσότερα προνόμια. Όπως γίνεται σε όλες τις φυλακές του κόσμου.

Ένας κουτόφραγκος Ευρωπαίος