Μια Μικρή Ιστορία Για το Ισραήλ

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η δημιουργία του σημερινού κράτους του Ισραήλ άρχισε από τη νέα  Έξοδο των Ισραηλινών(υπάρχουν  σχετικές ταινίες με το χρονικό της επιχείρησης της νέας μετοικεσίας τους στα εδάφη της Παλαιστίνης από την Δύση. 1947-1948) και άλλων ταινιών της μετανάστευσης και εξόδου των Ισραηλιτών μετά το 1947.

Η παλιά Έξοδος των Εβραίων είναι γνωστή, ως η  Έξοδος των προγόνων τους από την Αίγυπτο(Δύση). Υπάρχουν σχετικές επικές ταινίες με πολλές επαναλήψεις. (Σύγχρονοι Αιγυπτιολόγοι ισχυρίζονται ότι τη μετανάστευση-Έξοδο των Εβραίων την προκάλεσε ένας μεγάλος σεισμός της Μεσογείου που δημιούργησε ένα τεράστιο παλιρροιακό κύμα στις ακτές της Αιγύπτου την εποχή της Εξόδου και ήταν το τέλος πολλών άλλων καταστροφών τότε).

Η Έξοδος κατά τη Βιβλική περιγραφή (16^ον αι. π. Χ.)

Κέντρο του δυτικού κόσμου, όπως ήταν η Ελλάδα, η Ρώμη, ύστερα η Ευρώπη και η Αμερική, παλαιότερα ήταν η Αίγυπτος. Στην Αίγυπτο οι Εβραίοι καταπιεζόμενοι και καταδιωκόμενοι από την Αίγυπτο (Δύση) όπως και τώρα από την Ευρώπη(Δύση) πραγματοποίησαν την Έξοδό τους, η οποία η μνήμη της αποτελεί μια μεγάλη θρησκευτική γιορτή, το Πάσχα τους.

Η Έξοδός τους από την Αίγυπτο, (16^ο αι. π. Χ.) και η εγκατάστασή τους στη γη της Παλαιστίνης ή Χαναάν δεν ήταν αναίμακτη, όπως και τώρα. Οι διάφορες φυλές των Εβραίων, της πρώτης Εξόδου, βαδίζοντας ανατολικά και μετά βόρεια κατά την πορεία τους, στρατιωτικοποιημένοι και πολεμώντας με τις γύρω φυλές έφτασαν στην ανατολική όχθη του Ιορδάνη και πιο βόρεια προς την πλευρά της Ιορδανίας και Συρίας.

Από εκεί άρχισαν οι εχθροπραξίες μεταξύ των γειτονικών λαών, οι οποίοι είχαν οχυρωμένες πόλεις, όπως η ισχυρότερη γνωστή πόλη Ιεριχώ, πρωτεύουσα των Χαναναίων που βρίσκονταν κοντά στον Ιορδάνη, στη Δυτική Όχθη των Παλαιστινιακών περιοχών που έχουν περιέλθει στο Ισραήλ σήμερα, από το 1967. Η αρχαία Ιεριχώ θεωρείται μια από τις αρχαιότερες πόλεις (11.000 χρόνων).

Ιεριχώ: Τα τείχη πέφτουν υπό τον ήχο των σαλπίγγων.

(Ο Dr. Amos Nur, γεωφυσικός από το πανεπιστήμιο Stanford, θεωρεί ότι ένας σεισμός προξένησε την κατάρρευση μέρος των τειχών και εισέβαλε ο ισραηλιτικός στρατός).

Μετά τη κατάληψη και άλλων πόλεων της περιοχής οι Εβραίοι ίδρυσαν το πρώτο κράτος-βασίλειό τους εν μέσω πολλών αδελφοκτόνων και εμφυλίων πολέμων. Η αρχαία πόλη Σαλήμ των Ιεβουσαίων, μετά το θάνατο του Βασιλιά Σολομώντα (931 π.X )και τη διαίρεση  σε δυο βασίλεια-κράτη, έγινε πρωτεύουσα του Νότιου κράτους-βασιλείου του Ιούδα, ως Ιερουσαλήμ.

Ο βασιλιάς Σολομώντας του ενιαίου τότε Ισραήλ, υποδεχόμενος τη βασίλισσα του Σαβά (972 π.Χ)

Η περιοχή πέρα από τα όρια της Δυτικής όχθη του Ιορδάνη θεωρείται για τους ισραηλίτες  η γη που κατοίκησε ο γεννήτορας του εβραϊκού λαού, αλλά και Αράβων μουσουλμάνων, ο Πατριάρχης Αβραάμ, φεύγοντας η πατριά του από την αρχαία πόλη Ουρ, χώρα που βρισκόταν στη νότια Μεσοποταμία, κοντά στις εκβολές του Ευφράτη και του Τίγρη, στον Περσικό κόλπο.

Αναπαράσταση της πόλης –κράτος Ουρ (2.000 π.Χ).

Κεντρική θεότητα τής πόλης-κράτος ήταν ο θεός της Σελήνης Σιν Νανάρ. Η πόλη Ουρ, ήταν κτισμένη πάνω σε ένα λόφο, δίπλα στις όχθες τον Ευφράτη, είχε σχήμα ακανόνιστης έλλειψης και περιβαλλόταν από ισχυρά τείχη ύψους περίπου 8 μ. Στη βορειοδυτική γωνιά της πόλης βρισκόταν το Τέμενος τον θεού Νάννα, ένα πραγματικό ανακτορικό συγκρότημα, καθώς για τους Σουμέριους ο ναός αποτελούσε το κέντρο της πόλης. Μέσα στον περίβολο του Τεμένους υψωνόταν το Ζιγκουράτ, o βαθμιδωτός πύργος με τον ναό του Νάννα στην κορυφή του. Δυτικά του Τεμένους βρισκόταν το Δυτικό Λιμάνι. Όλη η υπόλοιπη έκταση τής πόλης ήταν πυκνά δομημένη από κατοικίες.

Γύρω στο 1750 π.Χ., ο Χαμμουραμπί ίδρυσε μια αυτοκρατορία, η οποία περιελάβανε, εκτός από τη Σουμερία, το Ελάμ, το Μάρι και την Εσνούνα και η αυτοκρατορία του Χαμμουραμπί απλώθηκε από τον Περσικό Κόλπο έως Βόρεια, από τη Νινευή και από τα όρη του Ελάμ μέχρι τα υψώματα της Συρίας.

Ο ναός του Νάννα, του θεού της Σελήνης (έμβλημα και σημαία πολλών αραβικών και μουσουλμανικών λαών). (2000 π.Χ.)

Αυτή ήταν η πατρίδα της Ανατολής του Αβραάμ, με τη λατρεία του θεού της Σελήνης, σε αντίθεση με τη Δύση που την αντιπροσώπευε η Αίγυπτος, με τη λατρεία του θεού  Ήλιου, όταν  η πατριά του βρέθηκε στη Δύση(Αίγυπτος) μετά από χρόνια.

Ο Αβραάμ ταξιδεύει στη γη Χαναάν, ερχόμενος από τα μέρη της Συρίας που είχε μετοικίσει ο πατέρας του ο Θάρα ερχόμενος από την Ουρ. (17^ο αι. π. Χ.)

Πριν ακόμη πραγματοποιηθεί η πρώτη Έξοδό τους από τα μέρη της Αιγύπτου, όλη η περιοχή μέχρι τη Συρία την είχαν καταλάβει οι Αιγύπτιοι(Δυτικοί)πριν τη καταλάβουν οι Σουμέριοι (Ανατολικοί).

Η Αίγυπτος των μεγάλων Φαραώ (2500 π. Χ.)

Η Αίγυπτος(Δύση) θεωρούσε τους Εβραίους πολιτιστικά πιο κοντά τους, άλλωστε γαλουχήθηκαν για εκατοντάδες χρόνια ως μετανάστες υπό την επήρεια του Αιγυπτιακού λαού και πολιτισμού,(Δύσης) έναντι των άλλων φυλών και λαών της Εγγύς Ανατολής.

Το φαινόμενο αυτό το βλέπουμε και σήμερα σε σχέση με το σημερινό κράτος του Ισραήλ και των κατοίκων, οι οποίοι για εκατοντάδες χρόνια επηρεάστηκαν από το πολιτισμό των χωρών της Δύσης.

Ελλάδα: ο πρώτος πολιτισμός της Δύσης πάνω στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο (5^ος αι. π.Χ.)

Το βασίλειο του Ισραήλ μετά το διαχωρισμό σε δυο βασίλεια-κράτη(μετά το θάνατο του Σολομώντα) γνώρισε πολλούς κατακτητές. Ασσύριους, Βαβυλώνιους, Πέρσες, Έλληνες και Ρωμαίους. Οι τελευταίοι το 70 μ.Χ κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ, ισοπεδώνοντάς την μαζί με πολλές άλλες πόλεις των δυο βασιλείων, του Ιούδα και του Ισραήλ.

Ο Μεγάλος Ιουδαϊκός Ναός(10^ος αι. π.Χ.)

Ο Ιουδαϊκός ναός ήταν το μοναδικό σημείο αναφοράς και σύνδεσης των απανταχού Εβραίων. Όταν καταστράφηκε ο ναός, ο ιουδαϊσμός καταργήθηκε ως θρησκεία από τους Ρωμαίους και χιλιάδες Ιουδαίοι εξανδραποδίστηκαν ως δούλοι σε διάφορες επικράτειες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Έκτοτε επί 2000 χρόνια δεν απέκτησαν κάποια κρατική οντότητα, εκτός της φυλετικής και θρησκευτικής ένωσής τους, μεταξύ τους που ποτέ δεν ήταν ενιαία από την αρχή της Εξόδου –μετανάστευσης από την Αίγυπτο και του διαχωρισμού τους από τους άλλους λαούς στις χώρες που κατοικούσαν.

Η Έξοδος με το  «Πλοίο της ανεξαρτησίας -Κράτος» γεμάτος ισραηλινούς, ερχόμενοι από την Γαλλία να εγκατασταθούν στην Παλαιστίνη το 1947.

Με την αυγή του 20^ο αιώνα μ.Χ. οι Ισραηλινοί διεκδίκησαν το δικαίωμα της πάλαι ποτέ πατρίδας τους. Ύστερα  από τη ναζιστική θηριωδία και γενοκτονία, επιχείρησαν τη νέα έξοδό τους, το 1947 με το «Πλοίου Κράτος» της ανεξαρτησίας των ισραηλινών προς την Παλαιστίνη, προκαλώντας μια νέα αρχή εχθροπραξιών με τους Άγγλους και τους Παλαιστίνιους. Ο ΟΗΕ ανέλαβε τότε τον έλεγχο της Παλαιστίνης και στις 29 Νοεμβρίου η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση Αρ. 181 για τη διαίρεση της Παλαιστίνης σε ένα ισραηλινό και ένα αραβικό κράτος και τη μετατροπή της Ιερουσαλήμ σε διεθνή πόλη εκτός συνόρων.

Η Ιερουσαλήμ 2018

Το σημερινό κράτος του Ισραήλ ανακήρυξε τη πόλη της Ιερουσαλήμ πρωτεύουσά του από το 1949, με το ανατολικό τμήμα της πόλης να θεωρείται από την διεθνή κοινότητα ως κατεχόμενο τμήμα της Παλαιστίνης.

Στην Ιερουσαλήμ σήμερα βρίσκονται η Κνεσέτ (το κοινοβούλιο του Ισραήλ), η προεδρική και η πρωθυπουργική κατοικία και το Ανώτατο δικαστήριο του Ισραήλ.

Η μεταφορά της αμερικάνικης πρεσβείας που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από τον πρόεδρο της Αμερικής, σημαίνει την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του κράτους του Ισραήλ, παρά την απόφαση του ΟΗΕ για το συγκεκριμένο ζήτημα.