Η Γαλλοκρατία στη Θεσσαλία

Μέρες Φεβρουαρίου 1918 στα Τρίκαλα

Ο Φεβρουάριος του 1918, είχε όλους τους εμπόλεμους πρωταγωνιστές του 1^ου Παγκοσμίου Πολέμου επί σκηνής, το ελληνικό βασίλειο είχε αλλάξει καθεστώς και έβαλε τη νέα κάπα του αλλιώς που ήταν Βενιζελικής ραφής, κοπής και απόχρωσης, made in France

Οι Βενιζελικοί πανηγυρίζανε ακόμη από τον περασμένο Μάιο, όταν οι Γάλλοι έκαναν ντου από παντού και κατέλαβαν τα Τρίκαλα  ξαναστήνοντας τους Φιλελεύθερους Συλλόγους, που είχαν διαλύσει οι τσομπάνηδες με τις Κωνσταντινάτες κάπες ραφής, κοπής και απόχρωσης, Made in Deutschland.

Η Γαλλοκρατία σε πλήρη ανάπτυξη και οι στρατιώτες του 5^ου Συντάγματος, των τριών τμημάτων της 12ης Μεραρχίας και οι επιστρατευμένοι της κλάσης 1914, γέμιζαν τα καπηλειά, τα καφωδεία και ζαχαροπλαστεία, δίνοντας μια ξεχωριστή κίνηση στη στρατιωτικοποιημένη πόλη.

Τα μπουρδέλα φίσκα κάθε βράδυ, δεν προλάβαιναν με τόση πελατεία, που εκτός από την ανακουφιστική υπηρεσία που προσέφεραν, συνέβαλαν στην τόνωση της τοπικής οικονομίας που παρά τα προβλήματα σίτισης που αντιμετώπιζε η πόλη, οι κοπέλες του αγοραίου έρωτα ήταν γενναιόδωρες στα ψώνια κι όταν κατέβαιναν στην αγορά δεν έκαναν ποτέ παζάρια.

Μεγάλο πρόβλημα είχαν τα διάσπαρτα κοτέτσια από τους κλεφτοκοτάδες που έκαναν τη νύχτα ντου σαν τις αλεπούδες χωρίς να αφήνουν ούτε φτερό πίσω τους. Και οι κότες γύρω από τους στρατώνες, κάθε βράδυ βγάζανε φτερά και όπως διαδίδονταν οι δράστες ήταν στρατιώτες.

Μαροκινοί και Σενεγαλέζοι του Γαλλικού ιππικού, μετά το ντου από παντού, ξεκουράζονται κάτω από τα Μετέωρα

Αλλά παρά τη πείνα και την έλλειψη των αγαθών, το πολυτελές κατάστημα, για τους προκρίτους κάθε λογής αρχών των μητροπολιτικών ενοριών, διέθετε χαβιάρι κι άλλα γαλλικά εδώδιμα και αποικιακά, καραμέλες, άλευρα ευρωπαϊκά, σοκολάτες και λουκούμια γνήσια της Σύρου.

Τις πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου έφτασε με την αμαξοστοιχία, και λίγη ζάχαρη και καφές πραγματικός, λίγες οκάδες, γιατί ο κριθαρένιος πήγαινε σύννεφο από καιρό.

Το Γαλλοβενιζελικό υπουργείο Συγκοινωνιών ανακοίνωσε τις νέες τιμές μεταφορών εμπορευμάτων για τον Σ. Σταθμό κι από 1^η Φεβρουαρίου οι καραγωγείς της αγοράς και οι αμαξάδες του σταθμού, θα εισέπρατταν κατ΄αποστολή, ελάχιστη τιμή είσπραξης 40 ολόκληρα λεπτά.

Με τρία αγώγια αν ήταν η τυχερή τους μέρα έπαιρναν ένα καρβέλι ψωμί με αλεύρι νοθευμένο, με 30% νερό, 20% άλλες ουσίες, και ποτέ σωστό στο ζύγι του.

Τον Φεβρουάριο εμφανίστηκε και το γιαούρτι  στο ΝΕΟ ΓΑΛΑΚΤΟΠΩΛΕΙΟ επί της οδού Λαρίσης, παραπλεύρως του καφενείου «Νέα Ελλάς», με γάλα πρόβειο.

Και μέσα σ΄όλες τις συμφορές ο Δήμος κάλεσε τους καπνοπαραγωγούς να καταβάλουν το φόρο του καπνού, ήτοι 14 λεπτά κατ΄οκά, αλλιώς θα δοκίμαζαν τις συνέπειες του νόμου, πιθανόν απέλαση στην Σύρο που ήταν ο προσφιλής τόπος για τους αντιφρονούντες, παρά τις διαμαρτυρίες των καπνοπαραγωγών που επιζητούσαν την κατάργηση του φόρου.

Γάλλοι αξιωματικοί απολαμβάνουν τη φιλοξενία, Μονής των Μετεώρων, με κρασί από αμπελοχώραφα της Καλαμπάκας κι άλλων τοπικών προϊόντων της περιοχής.

Η πόλη βρίσκονταν από  μέρες σε βαθύ σκοτάδι και ο δήμαρχος ζητούσε φόρους και οι σωροί των σκουπιδιών είχαν γίνει βουνά από σκουπίδια σε κάθε ενορία.

Χωρίς φως, λάδι, αλάτι, καφέ, μπομπότα και η τιμή του κρέατος, στις 6,50 δραχ. κατ΄ οκά και το μισό ξίγκι και το άλλο κόκκαλο ήταν μόνο για τους προύχοντες αν προλάβαινε να μείνει στο τσιγκέλι στα Χασάπικα.

Τα άλλα ζώα, έπαιρναν των ομματιών τους και ταξίδευαν με έκτακτες αμαξοστοιχίες κι άλλα φορτηγά, χωρίς χαρτιά και διαβατήρια, λαθραία, υπομένοντας καρτερικά, την χωρίς έλεος αιματηρή θυσία τους.

Η είδηση στον τύπο, κατοίκων της Ασπροκκλησιάς, προς τους εμπόρους των Τρικάλων να σπεύσουν να αγοράσουν σε καλές τιμές μεγάλα ζώα βόδια, αγελάδες, άλογα, μουλάρια και μικρά πρόβατα, γίδια  κλπ. δε χαροποίησε καθόλου τους Τρικαλινούς. Γιατί κατάλαβαν ότι τα πράγματα στα ορεινά δεν πήγαιναν καλά κι αρνιά και γίδια θα έβλεπαν πια μόνο στον ύπνο τους.

Στην περιοχή της Ασπροκκλησιάς, Γρεβενών και Ασπροποτάμου παρά τις καταδιωκτικές εξορμήσεις των Συνεγαλέζων και των Μαροκινών του γαλλικού ιππικού από τις αρχές του 1917 και αργότερα των ελληνικών αποσπασμάτων του νέου ενιαίου καθεστώτος υπήρχαν ακόμη ένοπλες ομάδες βασιλικής Κωνσταντίνιας ραφής, κοπής κι απόχρωσης  και ήταν τόπος κάθε λογής φυγόδικων, για αυτό το λόγο ήταν δύσκολο να πλησιάσουν οι έμποροι κι αν έφταναν ποτέ,  θα έπεφταν λεία τα ζώα που θα αγόραζαν, των ένοπλων ομάδων που λυμαίνονταν τα ορεινά χωριά.

Ο στρατηγός Sarrail παρασημοφορεί λοχαγό των Μαροκινών Σπαχήδων για την επιτυχημένη κατάληψη των Τρικάλων.

Και η συγκοινωνία δεν πήγαινε καλά εκείνον τον Φεβρουάριο και χρειάζονταν 8 ώρες για να φτάσει κανείς στον Βόλο, και στην Αθήνα αν ήσουν τυχερός μπορεί μετά από μια εβδομάδα να την έβλεπες από μακριά.

Μεγάλες ποσότητες τυριού έφευγαν μυστηριωδώς τη νύκτα με ότι μέσο μπορεί κανείς να φανταστεί και στα ράφια των τρικαλινών καταστημάτων μετά βίας έβρισκες μυτζήθρα και η τιμή της πιο ακριβή κι από την τιμή των Αθηνών και του Πειραιά.

Και ο καιρός εκείνον τον Φεβρουάριο, όπως και τώρα ήταν κάθε μέρα άστατος, όπως και η πολιτική ζωή της χώρας, πότε κρύο και πότε ζέστη και πουθενά σίτο καθαρό και η ζάχαρη αναμένονταν εναγωνίως, όσο για τα όσπρια ούτε κουβέντα δεν γινόταν, η δε μπομπότα είχε εξαφανιστεί τελείως και τα μακαρόνια ούτε με κιάλια δεν φαινόταν για πολύ καιρό.

Μόνο τα χαρτοπαίγνια πήγαιναν πολύ καλά στη Λέσχη των Τρικάλων των θαμώνων των χοντρών πορτοφολιών των μητροπολιτικών ενοριών της αρχιεπισκοπής Τρικάλων.

Και μ΄ όλα αυτά, των Θεσσαλών η Μεραρχία έδινε ηρωικές  μάχες πάνω στη Μακεδονία για την απελευθέρωσή της.

Β.Π.

 Φώτο εξωφύλλου: Ο Καραγωγέας του Ληθαίου, 1918.